Langt síðan síðast

Halló!

Ekki höfum við munkarnir verið dugleg við að skrifa inn á síðuna undanfarið.  Vonandi lagast það.  Ég kom heim á fimmtudagskvöld eftir 10 daga ferð um Austurríki og Slóveníu með Stúlknakórnum.   Ferðin var frábær og gekk allt saman mjög vel.  Kallinn var heldur lúinn þegar hann kom heim, enda var lítið sofið í ferðinni.  Maður reyndi að fara síðastur að sofa og vakna fyrstur á morgnanna.  Við sváfum svo ekkert (fararstjórarnir) síðustu nóttina, enda komum við seint á gististað og þá átti eftir að hjálpa stelpunum að pakka, pakka sjálfur, og svo undirbúa morgunmat fyrir stelpurnar.  Ítarleg ferðasaga kemur síðar. 

Núna erum við í sumarfríi.  Við erum að dunda okkur við brúðkaupsundirbúning, en erum samt ósköp róleg í þessu.  Við fóum í matarboð til sr. Óskars og Unu í gær.  Fengum dýrindis grillaðan steinbít.  Það var mjög gaman að heimsækja þau.  Það er ekki langt fyrir okkur að heimsækja þau, tekur aðeins ca mínútu að labba. 

Á mánudag ákváðum við Erna að ganga inn Glerárdal í góða veðrinu.  Við hentum kókómjólk og kexi í bakpokann og rukum af stað.  Ég sá einhversstaðar á netinu að leiðin væri 11 km.  Mig minnti að það væri brú í dalnum og við héldum því að hringurinn væri um 11 km.  Við vorum bara á strigaskóm, enda átti túrinn ekki að vera langur.  En þegar við vorum búin að ganga í 1 1/2 tíma og ekkert farið að bóla á brúnni hringdum við í Ingvar Teitsson, ferðafélagsfrömuð.  Ég var nú ekki viss hvar við vorum og gaf honum upp vitlausa staðsetningu.  Hann sagði okkur hvar brúin var og við ákváðum að snúa við þar sem við áttum talsverðan spöl eftir í hana.  Ég sá svo á leiðinni til baka að við vorum kominn mun lengra inn dalinn en ég hafði sagt Ingvari.  Eftir að hafa skoðað kort þegar heim kom, sáum við að við höfðum gengið 18-20 km.  Hringurinn er 23 km, ekki 11 eins og við héldum.  Við vorum nokkuð þreytt í gær.  Við ætlum samt að gera aðra tilraun en í það sinn verðum við betur búin.  Maður var orðinn hundblautur í lappirnar strax í byrjun ferðar.  Þetta var samt mjög skemmtileg ganga.  Veðrið var fínt.  Því miður gerði norðanátt þegar við vorum á leið heim og fengum við alla fýluna af sorphaugunum yfir okkur.  Það er alveg ótrúlegt hvað þessi náttúruparadís sem Glerárdalur er, er eyðilögð með þessum líka ógeðslegu sorphaugum í mynni dalsins.  Það kom okkur mjög á óvart hversu lítið fuglalíf er í dalnum.  Spurning hvort spörfuglavarpið hafi misfarist í kuldakastinu um daginn.  Við sáum auðvitað helling af hettumáf og sílamáf inn allan dal.  Tveir hrafnar, 5 gæsir og 1 hrossagaukur urðu á vegi okkar og þá er það upp talið.  Ég held að kuldakastið hafi haft mjög slæm áhrif á varp.  Þegar við Ágúst Ingi fórum í veiði í Reykjadalinn um daginn, sá ég 5 dauða þúfutittlinga bara í kring um bílinn. 

Jæja, ég er orðinn of duglegur, verð að leggjast í leti

Eyþór

Athugasemdir

[Arnar (IP-tala skráð) 23.6.2006 kl. 17:19]

Velkominn heim. Það er gott að fá sér hressandi göngutúr, jafnvel þó að hann geti orðið lengri en upp var lagt með.. Hafið það gott þarna fyrir norðan. Sjáumst von bráðar. Bestu kveðjur, Arnar (blog.central.is/orgelleikarinn)